Μικρασιατών με Κουντουριώτου, πλάι στο χαλβατζίδικο,
υπάρχει ακόμη το σπίτι με το πλαίσιο μιας παλιάς ταμπέλας,
σας μιλάω για οίκημα μετασεισμικό-σχέδιο Παρασκευόπουλου,
"Αιχμαλωτίδης, ράπτης", έγραφε, κάποτε, καλλιγραφικά
κι εγώ σταματούσα,
δεν ξέρω τι με τραβούσε στα παλιά ραφεία,
ίσως το μαύρο σίδερο με τα καρβουνάκια, στην άκρη
του πεζοδρομίου ή η οσμή του μάλλινου,
ενδεχομένως και η πιθανότητα,
να γλιστρήσω σε μια δίπλα από ύφασμα
και να κοιμηθώ χίλια χρόνια,
φαντάζεσθε πόσα όνειρα θα είχα να διηγηθώ στους επιγόνους;