Σώμα της γης
αλεσμένο από σάρκα και οστά
κι εμείς μικροί θεοί του ανέφικτου
κυοφορώντας το ξεχασμένο θαύμα.
Την νύχτα του Άι Γιάννη
που παίρνουν φωτιά τα σταυροδρόμια
θέλω οι λέξεις
να φλέγονται στα ποιήματα
και τις στάχτες τους θέλω
στα κύματα του Αιγαίου βαπτισμένες
μήπως τις βρει η Αθανασία
αναληπτόμενες
μαζί με τους κατόχους της
έξω απ΄της γης το σώμα
το αλεσμένο από σάρκα και οστά.