Καθώς διασχίζαμε
Κι οι τρεις μαζί το δρόμο,
Ακόμα και το φανάρι
Κοκκίνισε.
Κυκλωμένοι από στίφη αυτοκινήτων
Που ξερνούσαν καυσαέριο,
Έπιασα το μπράτσο του ενός,
Κείνου που βάδιζε δεξιά μου,
Όχι του άλλου, εκείνου
Που φορούσα τη βέρα του.
Όταν κι οι τέσσερεις
Συναντηθήκαμε
Στην άλλη πλευρά της διασταύρωσης,
Το΄ξεραν όλοι.
Ο ένας. Ο άλλος.
Η σιωπή.
Κι εγώ.