Μαμά,
συνέβη κάτι αλλόκοτο
την ώρα που κολύμπαγες.
Κει που `παιζα
μπροστά στ’ αντίσκηνό μας
με την άμμο
πλησίασε κουτσαίνοντας
κυρία με ψάθινο καπέλο
και μου ζήτησε νερό.
Άνοιξα το βρυσάκι απ’ το ψυγείο
και της πρόσφερα
του πάγου το νεράκι.
− Γιατί κουτσαίνετε, κυρία;
τη ρώτησα.
− Μόλις βγήκα απ’ τον γύψο
μου εξήγησε.
Σήκωσε το ποτήρι
κι άρχισε να πίνει
Κι όπως ρουφούσε λαίμαργα
έκπληκτος την είδα να γερνά
σαν κουρελιάρα, σαν ζητιάνα
δίχως σπίτι και δουλειά
λες και σαράντα χρόνια
πλακώσαν την καμπούρα της.
Νερά χυθήκαν τότε
απ’ τη μασέλα της
Κι έμειναν σταλακτίτες παγωμένοι
στο πηγούνι της.
− Από τον γύψο στον πάγο
ψέλλισε μυστηριωδώς.
Κι εξαφανίστηκε
αποκεί που `ρθε.