Ψήλωσες τόσο αγάπη μου
που,
δεν μπορώ πια να σε φτάσω.
Μάταια τα χέρια μου υψώνω στον ουρανό...
Σαν μια κουκίδα, εκεί
στο μαύρο του
σε βλέπω πια,
μαζί με τόσα άλλα αστέρια.
Πόσο πολλοί,
γινήκαν ξαφνικά
οι φίλοι μας
στον γαλαξία...
Και πόσο αφόρητη
η μοναξιά
σ ´αυτή τη γή...