Ενώ παντού νικούν οι Γάλλοι,
από την έρημον προβάλλει
ιππεύς ταχύτερος ανέμου
και πνέων μένεα και μίση,
προ των Αράβων εκτυλίσσει
σημαίαν ιερού πολέμου.

Τον οφθαλμόν του αίμα καίει
κ’ ενθουσιώδης διαρρέει
ο λόγος του από τα χείλη
"εμπρός! Κραυγάζει ο εμίρης,
αν αποθανωμεν ξιφήρεις,
καλός ο θάνατός μας φίλοι!"

Πάντες ορμούν – εκείνος πρώτος -
όπου βαρύτερος ο κρότος,
όπου πυκνότερα τα πλήθη.
Ω, τις κραυγών και κτύπων ζάλη!
Πριν έτι συνταχθούν οι Γάλλοι,
η οπτασία διελύθη.

Ούτως ορμά, Πρωτεύς πολέμων,
ούτω κτυπά παντού ως δαίμων
και ουδαμού δεν απαντάται.
Ενθουσιώδης η μορφή του
άγει τα πλήθη κ’ η φωνή του
κλονεί την έρημον - "Κτυπάτε!"

Τα έργα του σαλπίζει η φήμη,
αλλά νικά η επιστήμη
και ο πολέμαρχος ζωγρείται.
Εάν ποθήτε ελευθερίαν,
έθνη της γης, την θαυμασίαν
της λόγχης δύναμιν ποθείτε.