Σε ήθελα μωρό μου σε είχα πιστέψει
και είχα τόσες φορές ορκιστεί,
το όνειρο μας προσπαθούσα ν’ αντέξει
μέσα στην καταιγίδα και μες τη βροχή,
μα ποιος τις καρδιές μας σκοτώνει,
γιατί πρέπει γιατί να μένουμε μόνοι;

Μπλέχτηκα και τώρα πια βαρέθηκα
και έδωσα σε άλλον τη δική σου χαρά.
Μπλέχτηκα και ύστερα βαρέθηκα
σαν να μην ανταλλάξαμε πότε μας φιλιά.

Μπλέχτηκα και τώρα πια βαρέθηκα
και έδωσα σε άλλον τη δική σου χαρά.
Μπλέχτηκα και ύστερα βαρέθηκα
σαν να μην κοιμηθήκαμε ποτέ αγκαλιά.

Και πάντα μου έλεγες πως δε θα με αφήσεις
όμως άλλαξες στέκια και διαδρομές
και σκέφτηκα μια μέρα ίσως γυρίσεις
όμως χάθηκες τώρα με αγάπες παλιές,
μα ποιος τις καρδιές μας σκοτώνει,
γιατί πρέπει γιατί να μένουμε μόνοι;

Μπλέχτηκα και τώρα πια βαρέθηκα
και έδωσα σε άλλον τη δική σου χαρά.
Μπλέχτηκα και ύστερα βαρέθηκα
σαν να μην ανταλλάξαμε πότε μας φιλιά.

Μπλέχτηκα και τώρα πια βαρέθηκα
και έδωσα σε άλλον τη δική σου χαρά.
Μπλέχτηκα και ύστερα βαρέθηκα
σαν να μην κοιμηθήκαμε ποτέ αγκαλιά.