Όμορφη γαλανομάτα,
'σύ μου σκλάβωσες τα νιάτα,
μ’ έκανες κι αναστενάζω
κι απ’ τον νου μου δε σε βγάζω.

Δυο χρονάκια σ’ αγαπάω
και στο σπίτι μου δεν πάω,
μες στους δρόμους τριγυρίζω,
σε θυμούμαι και δακρύζω.

Μ’ έχεις τώρα μαραζώσει,
την καρδούλα μ’ έχεις λιώσει
και καθημερνώς, πουλί μου,
βασανίζεις το κορμί μου.