Η μοναξιά είναι : "γυναίκα-
πολλά φθινόπωρα"
Πάντα κλεισμένη στην κουζίνα
Ζυμώνει πρόσφορα

Στέκει όταν βρέχει στο παράθυρο
Κοιτάει το δρόμο
Που δεν της φέρνει επισκέπτη
η ταχυδρόμο

Η μοναξιά φοράει ρόμπα
σέρνει παντόφλες
και μπαινοβγαίνει στην κουζίνα
κλείνει διακόπτες

Εχει στους ώμους που κυρτώνουν
ριχτή ζακέτα
και καθαρίζει τα κρεμμύδια
με τη φαλτσέτα

Η μοναξιά φοράει φουστάνι,
κι ένα μαντήλι
μισοσβησμένο κοκκινάδι
έχει στα χείλη

Είναι και πόρνη και Αγία
μιλάει στα ίσα
μαζί βουνό, μαζί βοριάς
και πελαγίσια

Πότε να σώζει ναυτικούς
πότε να πνίγει
κι όταν ανοίγει τους ασκούς
να στέλνει ρίγη.