Με το δάκρυ ξημερώνω
και κοιμάμαι με τον πόνο
μέρα με τη μέρα λιώνω
βοήθα Παναγιά.

Πέρα πια πώς θα τα βγάλω,
πώς θα βρω παρηγοριά
μ’ ένα βάσανο μεγάλο
που μου καίει την καρδιά.

Την καρδιά μου σου `χω στείλει
και το γέλιο μου απ’ τα χείλη
με γελούν εχθροί και φίλοι,
βοήθα Παναγιά.

Πέρα πια πώς θα τα βγάλω,
πώς θα βρω παρηγοριά
μ’ ένα βάσανο μεγάλο
που μου καίει την καρδιά.