Μέτρησα τα φεγγάρια της ζωής μου
και βρήκα πως μου λείπει ένα,
εκείνο που είχα δει ένα βράδυ,
στα μάτια σου τα δακρυσμένα
και τώρα με τυλίγει το σκοτάδι.

Μέτρησα της χαράς τις ώρες
και βρήκα ότι λείπει μια,
εκείνη που έζησα κοντά σου,
μακριά από την πολυκοσμία,
μες την ζεστή την αγκαλιά σου.

Μέτρησα τα φιλία που καίνε,
τα χείλη μου, εδώ και χρόνια
κι είδα πως περισσεύει ένα,
Αυτό, που πάγωσαν τα χιόνια
και το φυλάω, μόνο για σένα.

Μέτρησα τα λεπτά της ώρας,
που μας χωρίζουν ολοένα,
φιλία, φεγγάρια και χαρές,
μ’ αγάπη χρόνια φυλαγμένα,
φυλακισμένα, μες στο χθες.