Αγάπα με τώρα που μ’ έχεις,
θα `ρθει η στιγμή που δε θ’ αντέχεις,
στη σκέψη για φευγάτες ώρες,
για τόσες συννεφιές και μπόρες.
Θ’ αναζητάς τον χρόνο τον χαμένο,
το βλέπεις είμαι εδώ και επιμένω.

Δώσε μου, μόνο λίγη προσοχή,
Κουράστηκα, δεν έχω αντοχή,
μ’ έχει ταλαιπωρήσει, ο καιρός,
ο άπληστος, πικρός και μοχθηρός.
Είναι η ζωή, τοπίο παγωμένο,
μονάχη προχωρώ και επιμένω.

Θέλω μονάχα φως για να κοιτάζω,
τα όμορφα, γλυκά σαν σ’ αγκαλιάζω.
σαν νότα, να χαϊδεύεις την ψυχή μου,
το λαχταρώ να σ’ έχω στη ζωή μου.
Σαν λούλουδο, σε κήπο μαγεμένο,
να ξέρεις σ’ αγαπώ και επιμένω.