Όταν στο κλόμπι ανεβώ, ώπλες,
την πόκα για να παίξω,
είναι η πρώτη μου δουλειά,
αμάν, τον τζόκαρη να κλέψω.

Έχω ασσέους, καλέ, παίχτε μπετ
και μπαίνω μέσ’ στο πότι,
και με το τέτρα το χαρτί,
τρομάρα μου, κόβει τον τρίτο φάντη.

Τζόκαρη άγραφο χαρτί, όπα,
πού είσαι τρυπωμένος,
που για τα σένα έγινα,
τρομάρα μου, θροάουτ ο καημένος.

Κι όταν τα ζάρια, καλέ,
τα κουνώ στα πεντοδάχτυλά μου,
ντόρτια και ντούσες
έρχουνται και χάνω τα λεφτά μου.