Αυτοί που γύρεψαν να πιούν
μέσα από άδειες στέρνες
στο βράχο απλώσαν ρίζωμα
Και το ραγίσανε

Κλειδαμπάρωσαν τις καρδιές
και οι πουπουλένιες σφαίρες
απ’ των ερώτων τις ριπές
δεν τους αγγίξανε

Σε άγιο δισκοπότηρο
ή σε κρασιού ποτήρι
Θεέ μου δώσε τους να πιούν
κάνε μου το χατίρι

Δώσε από εκείνο το νερό
που αν δεν το πιεις στερεύει
και όποιος για μιας ξεδίψασε
πάντα θα το γυρεύει

Όσοι γυρέψαν αγκαλιές
σε χέρια σφραγισμένα
έχουν τα βλέφαρα βαριά
τα χείλη δαγκωμένα

Μοιάζουν με δέντρα ερημικά
με φύλλωμα ριγμένο
έχουν στα μάτια το όνειρο
ρετσίνι πετρωμένο

Σε άγιο δισκοπότηρο
ή σε κρασιού ποτήρι
Θεέ μου δώσε τους να πιούν
κάνε μου το χατίρι

Δώσε από εκείνο το νερό
που αν δεν το πιεις στερεύει
και όποιος για μιας ξεδίψασε
πάντα θα το γυρεύει.