Ξεχνιέμαι, γλιστράω
Σκοντάφτω πέφτω ανάσκελα
Μες της ζωής τα βάσανα
Τα πέρασα κι ανάσανα

Στο δρόμο συναντάω
Τυχαία κάποιον στη στροφή
Πριν γίνει όλη μου η ζωή
Το θαύμα υπάρχει, είναι εκεί

Και σαν μ’ αφήνουν μόνο μου
Παίρνω αγκαλιά τον πόνο μου
Γελάω

Μα σαν κοιμάται η μούσα μου
Μαλώνω με τα ρούχα μου
Σκορπάω

Το νιώθω να μένεις
Σαν κάτι βράδια ύποπτα
Που δεν περνάν με τίποτα
Με όσα έμειναν ανείπωτα

Το νιώθω να φεύγεις
Σαν να μιλάς στερνή φορά
Στα αστεία και στα σοβαρά
Στη λύπη κρύβεται η χαρά

Λες και συμβαίνουν θαύματα
Στα γέλια και στα κλάματα
Στενά περνώ χαράματα

Και σαν μ’ αφήνουν μόνο μου
Παίρνω αγκαλιά τον πόνο μου
Γελάω

Μα σαν κοιμάται η μούσα μου
Μαλώνω με τα ρούχα μου
Σκορπάω