Παίξτε μου ένα ρεμπέτικο να αναστενάξω
Μήπως και δω παρηγοριά
Όσοι ζωστήκαμε στον ήλιο το σαμάρι
Όσοι βραχήκαμε σ’ ανήλιαγα στενά

Πες πως βρεθήκαμε στον κόσμο ξεχασμένοι
Ψάχνοντας για λιμάνι απάνεμο στεριά
Πες πως βρεθήκαμε στον κόσμο ξεχασμένοι
Ψάχνοντας για λιμάνι απάνεμο στεριά

Κι άλλη μια νύχτα μες στο κάρβουνο στη στάχτη
Μυρίζει ο ιδρώτας παγωνιά
Εδώ που θύμιζε η ζωή σκέτο θυμάρι
Εδώ που ανάσαινε η ψυχή του Μακρυγιάννη

Πες πως βρεθήκαμε στον κόσμο ξεχασμένοι
Ψάχνοντας για λιμάνι απάνεμο στεριά
Πες πως βρεθήκαμε στον κόσμο ξεχασμένοι
Ψάχνοντας για λιμάνι απάνεμο στεριά