Πνιγμένοι όρκοι σε δυο σελίδες
δε θα σε χάσω είπες ποτές
όσα δε σου `πα, όσα δεν είδες
μέσα μου καίνε κρυφές πληγές.

Λόγια που τρέμανε στον αέρα
γίναν φωνές και με νικούν.
Μέσα μου είσαι, μέσα μου μπήκες
οι αναμνήσεις μας δε μου αρκούν.

Πόσο θέλω να σε δω,
πόσο θέλω να σε δω.

Δίνω τα πάντα για μιαν ανάσα
να την ακούσω να μου μιλά,
Σαν ψέμα όλα, ψεύτικα βράδια
δεν έχω πέσει πιο χαμηλά.

Μόνο στα χέρια σου μεγαλώνω
τώρα δεν τα `χω κι είμαι μικρή.
Φύγαν τα χρόνια, φύγαν μακριά σου
κοίτα με λιώνω σαν το κερί.

Πόσο θέλω να σε δω,
πόσο θέλω να σε δω.