Κοιτάζω τις σταγόνες της βροχής
στο τζάμι μου να γράφουν τ’ όνομά σου,
τις ένωσα, σαν τα κομμάτια της ψυχής
και ήταν λες και ήρθες να με βρεις.

Και από τότε περιμένω
πότε θα πιάσει μια βροχή,
μήπως στο τζάμι μου η μορφή σου ξαναρθεί,
στα χέρια μου να σε μαζέψω
και πριν στεγνώσουνε ξανά,
να σε κρατήσω μόνο, άλλη μια φορά.

Κοιτάζω τις σταγόνες της βροχής
καινούριους δρόμους συνεχώς να φτιάχνουν,
τι κι αν τους σβήνει η φωνή της λογικής,
νομίζω όπου να `ναι θα φανείς.

http://www.dandomusic.com/cdcollection/mikrimousikiistoria