Χωρίς την τύχη του πρωτάρη πες μου που κίνησες, για τι ξεκίνησες
καλοφτιαγμένος και ατσαλάκωτος έλα και πείσε με πως δεν κερδίσαμε, ότι αργήσαμε
Ανάθεμα σ’ αυτά τα όνειρα, που πίσω γύρισαν, καμμένα μύρισαν
Ανάθεμα σ’ αυτά τα βήματα, τα χιλιοτίμητα , που δε σεβάστηκα και ας παραστράτησα

Πες μου τις νύχτες τι θυμάσαι
Τι βλέπεις τι σε νανουρίζει
Πες μου αν γελάς ή αν λυπάσαι
Φωνάζεις ή μου ψιθυρίζεις

Για όσα δήθεν σε αγγίζουνε, δήθεν σε φτίαχνουνε ή σε γκρεμίζουνε
Για μια ευχή, για ένα χαμόγελο, για ένα όνειρο, εκεί που φτύνουμε
ποτέ δε γλείφουμε
Ποτέ δε σου είπαν πως η αλήθεια, μόνο κερδίζεται, πως δε χαρίζεται
Ποιος τόσο λάθος σε ορμήνεψε, κι αντί να χάνεσαι, γι’ άλλους να δίνεσαι, παραλογίζεσαι

Πες μου τις νύχτες τι θυμάσαι
Τι βλέπεις τι σε νανουρίζει
Πες μου αν γελάς ή αν λυπάσαι
Φωνάζεις ή μου ψιθυρίζεις