Πλέκω με χρώματα της γης,
χαλί μέσ’ στην ποδιά σου,
τις ομορφιές των δειλινών
στεφάνι στα- στεφάνι στα μαλλιά σου.

Βάψε τη νύχτα θαλασσιά,
κάν’ την να βγει λουλούδι
και ΄δως’ το μου σε μια αγκαλιά
για να γενεί- για να γενεί τραγούδι.

Με το τραγούδι μας αυτό,
με χρώματα ντυμμένο,
θύμησες θα `χω για να ζω
και να σε περιμένω.

Τι κι αν ξημέρωσε νωρίς,
έπιασε να βραδιάζει
κι εγώ ακόμα καρτερώ
ένα δικό- ένα δικό σου χάδι.

Βάλε του έρωτα φτερά
και σκούπισε το δάκρυ
κι έλα απόψε να με βρεις
στου λιμανιού- στου λιμανιού την άκρη.