Αντέχω τις στιγμές που δε σ’ έχω,
απέχω ένα βήμα απ’ το γκρεμό.
Θυμάμαι και οι σκέψεις με πονάνε
φοβάμαι όμως να παραδεχθώ.

Αντιλαμβάνομαι μακριά σου
μου λείπει ο χτύπος της καρδιάς σου
να εξηγήσω όσα νιώθω δεν μπορώ.

Επιτέλους τι να κάνω, τι θέλεις να παραδεχθώ,
εγώ σου δίνω τη ζωή μου, κάθε μου ώρα και λεπτό.
Επιτέλους τι να κάνω, τι παραπάνω να σου πω,
δε βρίσκω λόγια, δε βρίσκω λέξεις να με πιστέψεις προσπαθώ.
Προσπαθώ.

Μπροστά σου όλοι οι δρόμοι της καρδιάς σου
φαντάσου μ’ οδηγούνε στο κενό.
Ρωτάω στη σιωπή παραμιλάω
ζητάω ένα χέρι να πιαστώ.

Αντιλαμβάνομαι μακριά σου
μου λείπει ο χτύπος της καρδιάς σου
να εξηγήσω όσα νιώθω δεν μπορώ.

Επιτέλους τι να κάνω, τι θέλεις να παραδεχθώ,
εγώ σου δίνω τη ζωή μου, κάθε μου ώρα και λεπτό.
Επιτέλους τι να κάνω, τι παραπάνω να σου πω,
δε βρίσκω λόγια, δε βρίσκω λέξεις να με πιστέψεις προσπαθώ.
Προσπαθώ.