Έφυγε η νύχτα και πήρε μαζί της τα χάδια σου
ήρθε η μέρα με βρήκε στην θέση την άδεια σου
είναι στιγμές που δε θέλω να ξέρω μαζί σου τι πέρασα
τα αφήνω όλα πίσω αφού σε προσπέρασα.

Και είμαι εδώ και όσο θα είμαι
θα ελπίζω τον εαυτό μου θα ορίζω
και απ’ το μηδέν πάλι θα αρχίζω να μετρώ
πόσο εγώ μπορώ να δίνω και την καρδιά μου να αφήνω
για να μπορώ να λέω πάλι σ’ αγαπώ.

Κάθε ρωγμή του χαμένου μας χρόνου την έκλεισα
κάθε στιγμή της χαμένης αγάπης μας κράτησα.
Ευθύνες ποτέ και κανείς μας δεν έχει, σε πίστεψα
είναι η ζωή που ξαφνιάζει όπως πάντα απίστευτα.

Και είμαι εδώ και όσο θα είμαι
θα ελπίζω τον εαυτό μου θα ορίζω
και απ’ το μηδέν πάλι θα αρχίζω να μετρώ
πόσο εγώ μπορώ να δίνω και την καρδιά μου να αφήνω
για να μπορώ να λέω πάλι σ’ αγαπώ.