Είχα πει θα φύγω,
μου πες μείνε λίγο να περάσει η βραδιά.
Έκλεισα τα μάτια
κι έκανα κομμάτια μια ζωή σε δυο λεπτά.

Ούτε καληνύχτα
είπαμε όλη νύχτα, έτσι για τα τυπικά.
Σαν τον κλέφτη όμως,
με βγάζει πάντα ο δρόμος απ’ την πόρτα σου μπροστά.

Είναι δύσκολο να φεύγεις από εκεί που αγαπάς,
επειδή σου μιλάει η λογική.
Δεν περνάει ο χρόνος μακριά μου αν ξυπνάς,
τι να πω, σ’ αγαπάω πολύ.

Μέσα στο δωμάτιο
με σβηστά τα φώτα και χωρίς εσένα πια.
Δίπλα μου η κιθάρα,
κάνα δυο τσιγάρα και το ράδιο σιγά.

Κλείνω στα τραγούδια
ότι με πληγώνει κι έτσι κάνω πως ξεχνώ.
Κάνει κρύο απόψε
και δεν ξημερώνει, πάλι δε θα κοιμηθώ.

Είναι δύσκολο να φεύγεις από εκεί που αγαπάς,
επειδή σου μιλάει η λογική.
Δεν περνάει ο χρόνος μακριά μου αν ξυπνάς,
τι να πω, σ’ αγαπάω πολύ.