Βγήκε ο έρωτας σεργιάνι
η ευχή του απόψε πιάνει,
βγήκε απόψε να ζητήσει
ότι έχει αποκτήσει.

Μα εγώ δε θα `μαι μόνη
η μοναξιά θα με λυτρώνει,
θα είναι εκείνη που με πνίγει
κι η μορφή του με τυλίγει.

Με καΐκια θα σαλπάρω την αγάπη σου
το φεγγάρι θα σου δώσω στην αγκάλη σου.
Κι αν ποτέ κι εσύ ζητήσεις την Ιθάκη σου
μες στο κύμα θα `χεις χάσει το μεράκι σου.

Θα πλανιέσαι στον αέρα
για να νιώθεις πάντα ωραία,
στο παράπονο θα λιώνεις
όπως δε θα με μαλώνεις.

Μοναχός σου εσύ θα μείνεις
να καπνίζεις και να πίνεις,
θα `σαι εκείνος που γελάει
κι όμως μέσα του πονάει.

Με καΐκια θα σαλπάρω την αγάπη σου
το φεγγάρι θα σου δώσω στην αγκάλη σου.
Κι αν ποτέ κι εσύ ζητήσεις την Ιθάκη σου
μες στο κύμα θα `χεις χάσει το μεράκι σου.