Η γάστρα του παλιού του βαποριού
εγέμισε από κάτω με στρειδώνα
και στα πλευρά που κάθε ναυτικού
τρυπά η τρίαινα του γέρο Ποσειδώνα.

Λιγόστεψε το πόσιμο νερό
το καύσιμο κοντεύει να τελειώσει
και όλο αγναντεύουμε προς τις στεριές
πιλότος να φανεί να μας λυτρώσει.

Της λαμαρίνας το χοντρό πετσί
ανήμπορο και αυτό να μην πληγιάσει
και ο νους πάντα μακραίνει τις βραδιές
ψάχνει να βρει γυναίκα να πλαγιάσει.

Μα σαν περάσουν όλα αυτά κάποια φορά
και οι σκέψεις μας θα μπούνε στην αράδα
θα ξέρουμε όλοι πως σταυρώσαν το Χριστό
σ’ ένα καράβι πάνω, κάποτε στη ράδα.