Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω
κι ό,τι με κερνάει πίνω
η ζωή η ταξιδιάρα
ψεύτη ντουνιά.

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω
κι ό,τι πέρασε το σβήνω
και δε δίνω μια δεκάρα
αμάν αμάν.

Η ζωή με χίλια τρέχει
κι ό,τι κι αν ζητήσεις έχει,
είναι κρίμα να γυρνάς στα περασμένα.

Η ζωή με χίλια τρέχει
και χαρές και λύπες έχει,
είν’ όλα σοφά και δίκια μοιρασμένα.

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω
της ζωής το μύθο λύνω
το μυστήριο το δράμα ψεύτη ντουνιά.

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω
της ζωής τον κύκλο κλείνω
και με γέλιο και με κλάμα
αμάν αμάν.