Πες µου γλάρε που γυρίζεις όλη νύχτα κι είσαι µόνος
Θέλεις να σε κουβαλάω, να σε βλέπει ο κόσµος όλος;
Απ’ αυτό που σου ζητάω θα κερδίσουµε κι οι δύο
Από σένα θέλω µόνο να γυρνάς γύρω απ’ το πλοίο

Θε ν’ απλώνεις τα φτερά σου σαν σε παίρνει τ’ αεράκι
Κι άµα στο ζητήσει ο κόσµος να χαµογελάς λιγάκι
Τότε εγώ θα σε γεµίσω µε πανάκριβα στολίδια
Θα χαρείς φλουριά και δόξα, χρήµατα και µπιχλιµπίδια

Το φτερούγισµα, άνθρωπέ µου, άλλο αντάλλαγµα δεν έχει
Κι αν το σώµα µου γεράσει, η ψυχή µου θα αντέχει
Τα λεφτά και τα στολίδια πάνω µου τι να τα κάνω
Στο βυθό θα µε τραβήξουν κι από πλούτη θα πεθάνω

Εγώ έµαθα µε λίγα να περνάω τον καιρό µου
Και σε µια µικρή ηλιαχτίδα βρίσκω µέσα το θεό µου
Όσα κι αν ανακαλύψεις, όσους θησαυρούς κι αν σκάψεις
Ένα πράγµα θα σου λείπει, να µπορέσεις να πετάξεις