Είναι τα λόγια μου φτωχά κι είναι μικρές οι λέξεις
Τις άπλωσα στα πόδια σου όποια θες να διαλέξεις
Γύρω μου ο αέρας αλυχτά και φέρνει τ’ άρωμά σου
Το αντικλείδι σκούριασε που ανοίγει την καρδιά σου

Να μ’ αγαπάς και να το λες να καίγεται η καρδιά μου
Να με κοιτάς και όταν κλαις να πλένεις τα φιλιά μου
Να με κρατάς σαν να’ ναι χθες κάθε που με ζυγώνεις μάτια μου
Να πέφτεις δίπλα μου βροχή τις νύχτες σαν πλαγιάζεις
Να'ναι τα βάσανα απλά να μην τα λογαριάζεις
Και στο σκοτάδι να’ σαι φως έναστρος να’ σαι ουρανός

Είναι οι πληγές μου ανοιχτές παράσημα στο στήθος
Σ’ όλη τη γη αντήχησε της μοναξιάς μου ο χτύπος
Γύρω μου ο αέρας τραγουδάει και λέει τ’ όνομά σου
Τυφλό σοκάκι από φως βαδίζω στη σκιά σου