Εδώ είμαι εγώ για να ευλογώ
και να συντάσσομαι
τα περιστέρια μου κρατώ
παλιό σχισμένο φυλαχτό
και υποτάσσομαι

Με μια κλωστή δένω τη γη
για να στηρίζομαι
τη φαντασία μου κεντώ
σ’ έναν αχάριστο ουρανό
και υπνωτίζομαι

Δεν είναι κόσμος Παναγιά μου
δεν είναι εδώ καταφυγή
στη σταυρωμένη μου ευθύνη
πέταξε χάραμα η φυγή
έσβησε η παρηγοριά μου
και μάτωσε η αυγή

Έτσι βουβά πάω στα τυφλά
να βρω την τύχη μου
μέσα σε δρόμους τριγυρνώ
και στους ανθρώπους συναντώ
την καταδίκη μου

Δεν είναι κόσμος Παναγιά μου
δεν είναι εδώ καταφυγή
στη σταυρωμένη μου ευθύνη
πέταξε χάραμα η φυγή
έσβησε η παρηγοριά μου
και μάτωσε η αυγή.