Ν’ αϊλί εμάς και βάι εμάς
οι Τούρκι την Πόλ’ επαίραν
επαίραν το βασιλοσκάμ'
κι ελάεν η Αφεντία.

Μοιρολογούν τα εκκλησιάς
κλαίγνε τα μοναστήρα
κι ο Αι Γιάννες ο Χρυσόστομον
κλαίει και δερνοκοπισκάται.

Μη κλαις, μη κλαις, Αγιάννε μου
και μη δερνοκοπάσαι
η Ρωμανία `πέρασεν
η Ρωμανία `πάρθεν.

Η Ρωμανία κι αν `πέρασεν
ανθεί και φέρει κι άλλο.