Το `χα δει εγώ το έργο λίγο πριν αρχίσει
πως μια μέρα αυτή η γυναίκα λιώμα θα με καταντήσει.
Τι το ήθελα να μπλέξω με αγάπες κι ιστορίες
πιο καλά δεν ήμουν πρώτα μέσα στις παρανομίες.

Φίλε μου όταν νυχτώσει έλα να με βρεις
τι μεγάλα ντέρτια έχω δεν μπορείς να φανταστείς.
Θα πιούμε ότι πίνεται πιο τέρμα δε θα γίνεται
έλα κι όπου μας βγάλει η νύχτα θα `ναι μεγάλη.

Ήταν τελικά κι εκείνη απ’ τις τόσες άλλη μία
που εύκολα σε παρατάνε με την πρώτη δυσκολία.
Πως κατάφερα δεν ξέρω ν’ αγαπήσω ένα ψέμα
έπρεπε να καταλάβω πως δεν έκανε για μένα.

Φίλε μου όταν νυχτώσει έλα να με βρεις
τι μεγάλα ντέρτια έχω δεν μπορείς να φανταστείς.
Θα πιούμε ότι πίνεται πιο τέρμα δε θα γίνεται
έλα κι όπου μας βγάλει η νύχτα θα `ναι μεγάλη.