Άγνωστη, αμίλητη κοιτώ
μεταξένια κούκλα στο βυθό
τα σημάδια πάνω της σωρό
είναι μια ιστορία από καιρό.

Είναι η κόρη που είχε πληγωθεί
το μεγάλο κάστρο είχε χαθεί
και το τέρας ύπουλα χτυπά
η μεταξένια κούκλα πια πονά.

Κάποτε ήταν άνθρωπος κι αυτή
πριν σ’ αυτή την άβυσσο βρεθεί
είχε μάτια και φωνή μα η τύχη
μες στο βυθό είχε κρυφτεί.

Άγνωστη, αμίλητη κοιτώ
μεταξένια κούκλα στο βυθό
τα σημάδια πάνω της σωρό
είναι μια ιστορία από καιρό.

Κάποτε ήταν άνθρωπος κι αυτή
πριν σ’ αυτή την άβυσσο βρεθεί
είχε μάτια και φωνή μα η τύχη
μες στο βυθό είχε κρυφτεί.