"Γαρυφαλλιάς γαρύφαλλο και κανελιάς κανέλα,
τσ’ αγκάλες έχω ανοιχτές κι'όντε σ’ αρέσει έλα.

Λιγνό κυπαρισσάκι μου σείσου να βγάλει αέρα,
να κελαηδήσουν τα πουλιά να ξημερώσει η μέρα.

Εσύ σαι τ’ άνθος των ανθών και τση μηλιάς το μήλο,
εσύ σαι που γεννήθηκες αντάμα με τον ήλιο.

Πρόβαλε φέξη τ’ ουρανού και στόλισμα του κόσμου,
το νου μου και τον λογισμό απού μου πήρες δώσ’ μου."