Πέντε δεκαπέντεδώρα ακριβά
κάτω από το δέντρο δίπλα στα γλυκά
Όλοι περιμένουν πάλι να χαρώ
κι όταν θα τ’ ανοίγω να χαμογελώ

Δεν αντέχω άλλη μέρα μέσ’ στο χρυσό κλουβί
Γέρο χρόνε, τράβα πέρα και κλείσε την τι-βι
Σ’ ένα τζάκι με κρασάκι τα μάτια σας να δω
Να μιλήσουμε λιγάκι, να μάθω ν’ αγαπώ

Είκοσι `κοσπέντε χέρια στη σειρά
θέλουν πουλουστρίνα τα λυπητερά
Κάρτα Χριστουγέννων θέλω γιορτινή
κι όχι πλατινένια μια πιστωτική

Δεν αντέχω άλλη μέρα..

Τριάντα τριάντα-πέντε τσάντες παχουλές
Πληρωμένες μόνο προκαταβολές
Όνειρα και χρόνια μόνο δανεικά...
Κι όλα μας τα γλέντια τηλεοπτικά.