Σε ποια θαμμένη κιβωτό
Ακόμη έχεις ελπίδες;
Είχα φτερά για να πετώ
Πότε σου δεν τα είδες

Κόβω χιλιόμετρα βουνά
Και θάλασσες στη μέση
Για να πεθαινω ξαφνικά
Στην άδεια σου τη θέση

Εγώ δεν έχω άλλο αστέρι να σου δώσω
Έχω μονάχα εαυτό, και θα τον σώσω
Κι εσύ τι έχεις, τι κρατάς στα δύο σου χέρια
Ένα "εγώ", ένα "εσύ", και δυο μαχαίρια

Της εφηβείας μου στεριά
Και θάλασσα της λύπης
Ψάχνω το κάτι στο μακριά
Αφού πια δε μ’ ανήκεις

Περαστικά καράβια μου
Σε θυελλες κι αγάπες
Τυφλωσανε τα βράδια μου
Σαν προβολείς οι απάτες