Τα μαύρα τα σκοτάδια μου
πως κρύβουν τα σημάδια που
άφησες σαν έμεινες χωρίς ντροπη.
Οι μαύροι εφιάλτες μου
σαν φάροι γίναν μάτια μου
που μου δειξαν τα μυστικά προς τη φυγή

Εμένα βρήκες χωρίς κουράγιο
σε δρόμο άδειο μες την βουή
εμένα βρήκες ένα ναυάγιο
που στο λιμάνι του δεν είχε επιστροφή

Φεύγω με λίγα πράγματα
αναζητώντας θαύματα
που έρχονται σαν κήρυκες
μές στην βροχή

Αφήνω τα οράματα
απ των ματιών τα κλάματα
σαν ξωτικό αφανίζομαι
με μιαν ευχή

Εμένα βρήκες χωρίς κουράγιο
σε δρόμο άδειο μες την βουή
εμένα βρήκες ένα ναυάγιο
που κάβους έκοψε μια κυριακή.