Σ’ έχουν βγάλει απ’ την πρίζα
Τα μαλλιά σου `γίναν γκρίζα
Στη ντουλάπα σου η μπέρτα
Μια κόκκινη κουβέρτα
Έγινες της πολυθρόνας
Εικοστός πρώτος αιώνας
Πιάστηκες κι εσύ για πλάκα
Σα τον ποντικό στη φάκα

Superman

Στις αλάνες και στις πλατείες
Λέγονται ακόμα ιστορίες
Βγαίνουνε παιδιά στα μπαλκόνια
Τυλιγμένα μες στα σεντόνια
Όλοι κοιτάμε τον ουρανό
Άκουσα πώς περνάς από `δω

Κλάρκ Κέντ αν ήσουν γόης
Δε θα σ’ άφηνε η Λόις
Βάλε τα γυαλιά στη θήκη
Και τους άσσους βγάλε απ’ το μανίκι
Την αγκράφα σου ξεσκόνισε
Τον παλιό καλό καιρό, λησμόνησες
Ανενόχλητοι θυμήσου αλωνίζουν
Οι εχθροί σου

Superman

Πέρα από τις πόλης τα φώτα
Πέταξε ξανά όπως πρώτα
Πάνω απ’ τους σταθμούς
Και τους δρόμους
Από κλέφτες και αστυνόμους
Όλοι κοιτάμε στον ουρανό
Άκουσα πώς περνάς από δω.