Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή

Μια κάμαρα με θέα προς τη θάλασσα
Ξύλινα ράφια γεμάτα κίτρινα βιβλία
Το πρόσωπο σου που ποτέ δεν ξέχασα
Ένα ήσυχο τέλος για μια μεγάλη απουσία

Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή

Μίλα μου σαν την βροχή
που λούζει τα μπλε παραθυρόφυλλα
τα φύλλα πέφτουν απ’ το βάρος την αυγή
η ζωή αδειάζει και γίνεται σύννεφα

Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή

Το αργόσυρτο βήμα, αυτού που δεν άντεξε
κάτω απ’ τις κίτρινες λάμπες της πλατείας
μια πόρτα προς τον κόσμο που δεν άνοιξε
έρημα ποιήματα, μιας γλυκόπικρης φιλίας

Μια εποχή βροχής, χωρίς να περιμένω τίποτα
μόνο το σώμα μου συνέχεια θα λεπταίνει
Μια λυρική απάθεια, ένα τοπίο κύματα
καθώς η μέρα μου γαλήνια θα μικραίνει

Γι’ αυτό μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή

Έτσι ανάλαφρα, ο αέρας θα με πάρει
στα παγωμένα άσπρα χέρια του,
χλωμός σαν το φεγγάρι..

Γι’ αυτό μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή
Μίλα μου σαν την βροχή.