Πέρασε τόσος καιρός
μα στο μυαλό μου υπάρχεις,
μακριά σου νιώθω μισός
θέλω για μια στιγμή πίσω να `ρθεις.

Να `ξερες πόσες φορές σε ζητώ
και το όνομά σου φωνάζω,
έφυγες και κάθε βράδυ εγώ
τον εαυτό μου δικάζω.

Να `ξερες πόσες φορές σου μιλώ
κι ας μην ακούς τη φωνή μου,
έγινε η εικόνα σου σκίτσο θολό
και η νύχτα κλαίει μαζί μου.

Πέρασε τόσος καιρός
κι εγώ στην τρέλα έχω φτάσει,
στη μοναξιά οδηγώ
σε δρόμο δίχως μια στάση.

Να `ξερες πόσες φορές σε ζητώ
και το όνομά σου φωνάζω,
έφυγες και κάθε βράδυ εγώ
τον εαυτό μου δικάζω.

Να `ξερες πόσες φορές σου μιλώ
κι ας μην ακούς τη φωνή μου,
έγινε η εικόνα σου σκίτσο θολό
και η νύχτα κλαίει μαζί μου.