Τα λόγια σου σημάδια χαραγμένα
που αρνήθηκε να σβήσει ο καιρός
κι αν τίποτα δεν ήμουνα για σένα
για μένα ήσουν τα πάντα δυστυχώς

Τα γράμματά σου καίω και δακρύζω
τον τοίχο με τα χέρια μου χτυπώ
το άσπρο της καρδιάς έκανες γκρίζο
και ντρέπομαι που ακόμα σ’ αγαπώ

Μη γυρίσεις ξανά
η καρδιά δεν ξεχνά
κι η πληγή σου δεν έκλεισε ακόμα
σ’ αγαπούσα πολύ
μα να ξέρεις τρελή
πως για μένα είσαι πια ξένο σώμα
σου μιλάω ειλικρινά, μην γυρίσεις ξανά

Μονάχος κι από φίλους ξεχασμένος
γυρεύω τον χαμένο μου εαυτό
μαζί σου ήμουν πάντα ο χαμένος
λες κι ήτανε της τύχης το γραφτό

Τα γράμματά σου καίω και δακρύζω
τον τοίχο με τα χέρια μου χτυπώ
το άσπρο της καρδιάς μου έκανες γκρίζο
και ντρέπομαι που ακόμα σ’ αγαπώ