Ζω σε τρένα και σε πλοία
Μια σκιά είμαι παντού
Σε φτηνά ξενοδοχεία
Πότε εδώ και πότε αλλού

Ένας δρόμος δίχως τέλος
που το νου μου ξεγελάει
όσο η καρδιά το βέλος
κάποιου έρωτα ζητάει

Όπως βλέπεις στις ταινίες
όλοι σμίγουν τελικά
Μ’ άλλοι σμίγουν από αγάπη
κι άλλοι απο μοναξιά

Μέσ’ στο τραίνο οι κανόνες
είναι όπως στης ζωής
Τόσες στάσεις και εικόνες
μα σε μια θα κατεβείς.