Άκου άκου την καρδιά μου
η καημένη αχ πώς χτυπά
σαν περνάς από μπροστά μου
όλα γύρω μου γυρνάν

ένα βλέμμα σου να κλέψω
δυο λογάκια σου γλυκά
και ποτέ ας μη γιατρέψω
της ψυχής τα βάσανα

σαν σε θέλω μη μ' αρνιέσαι
δέντρο είμαι να κρατιέσαι
κι αν μ' αφήσεις να σε νιώσω
άνθη θα σου φανερώσω

χθες το βράδυ στ' όνειρό μου
ήσουν γόνιμη θεά
το πρωί είχαν στεγνώσει
-τι ντροπή- στο πάπλωμα

κι αν μια μέρα τ' όνειρό μου
βγει ψυχή μου αληθινό
να το ξέρεις πως θα σου 'χω
ουρανό για πρωινό"