Το στρώμα είναι ζεστό
ακόμα απ’ το κορμί σου,
τα χείλια σου πικρά
απ’ το στερνό φιλί σου.

Κι η νύχτα σκοτεινή
πικρή χωρίς φεγγάρι
σαν κλέφτρα καρτερεί
μακριά σου να με πάρει.

Στάσου μη φεύγεις καρδιά μου, μη φεύγεις,
σκέψου τι κάνεις τη νύχτα αυτή.
Στάσου μη φεύγεις φωτιά μου, μη φεύγεις,
τα πάντα μου παίρνεις καρδιά και ψυχή.

Το σπίτι αδειανό
θα μείνει απ’ τη φυγή σου,
θα λιώνω, θα πονώ,
από τη θύμηση σου.

Το βράδυ το στερνό
ζητώ μόνο μια χάρη
ας έρθει το πρωί
εκείνος να σε πάρει.

Στάσου μη φεύγεις καρδιά μου, μη φεύγεις,
σκέψου τι κάνεις τη νύχτα αυτή.
Στάσου μη φεύγεις φωτιά μου, μη φεύγεις,
τα πάντα μου παίρνεις καρδιά και ψυχή.