Στο φρούριο στη Λάρισα
έκλαψα και καθάρισα
και με το μαντήλι μουσκεμένο
πήρα το νυχτερινό το τρένο.

Και με του τσιγάρου τη φωτιά
έκαιγα στο δρόμο τα παλιά.

Μα στο σταθμό των Αθηνών
στα δάκρυα πλημμύρισα
και με το πρώτο το (σεβλόν)
στη Λάρισα εγύρισα.

Στο φρούριο στη Λάρισα
νόμισα πως καθάρισα
κι έφυγα χωρίς ν’ αλλάξω ρούχα
από τη μανία μου που σου ‘χα.

Και σε όλη τη διαδρομή
δε σε συλλογίστηκα στιγμή.

Μα στο σταθμό των Αθηνών
στα δάκρυα πλημμύρισα
και με το πρώτο το (σεβλόν)
στη Λάρισα εγύρισα.