Μια μικρή `λιαχτίδα στο σκοτάδι
μία χαραμάδα, λίγο φως άνοιξες
στον ήλιο να προλάβει.

Χάρις σε σένα φωτίζει
πάλι ο ουρανός
για όσα σου χρωστάω
σ’ ευχαριστώ.

Όλες οι αναίτιες σιωπές μου
η φυγή που απόσταση ζητάει
όλ’ αυτά όταν μένουμε μακριά.

Μία καταιγίδα, μια βροντή
έφερε στο νου μου τη στιγμή
που τ’ αστέρια έλαμψαν ξανά.

Χάρις σε σένα φωτίζει
πάλι ο ουρανός
για όσα σου χρωστάω
σ’ ευχαριστώ.