Ψηλά απ’ τον Υμηττό
όταν βγει σε γελά
ομορφαίνει η Αθήνα
και μεθάει η καρδιά

Φεγγαράκι χρυσό
στις ψυχές μας μιλάς
και ανθίζουνε κρίνα
κι ασημένια κλαδιά.

Φεγγαράκι χλωμό
της Αθήνας χρυσό φεγγάρι
σε κανένα ουρανό η δική σου
δεν βρίσκεται χάρη.

Στου Σαρωνικού τα γαλάζια νερά
κάπου κάνεις το πρώτο μπανάκι
κάνεις βόλτα μετά, γελαστό με χαρά
στη Γλυφάδα και στο Φαληράκι.

Και στης Πλάκας τις ανηφοριές
σταματάς σε μιαν άκρη
τις κιθάρες ακούς
κι ασημένιο κυλά ένα δάκρυ.

Φεγγαράκι χλωμό
της Αθήνας χρυσό φεγγάρι
σε κανένα ουρανό η δική σου
δεν βρίσκεται χάρη.