Πήρα ένα δρόμο κι είπα όπου με βγάλει
τη μοναξιά μου να εκδικηθώ
μα η μορφή σου στόχο μ’ έχει βάλει
να σε ξεχάσω πάλι δεν μπορώ

Μια ψυχή για σένα ξενυχτάει
μια ψυχή για σένανε πονάει
μια ψυχή που στο απόσπασμά σου
έφτασε απ’ τα χέρια τα δικά σου

Άνοιξα την πόρτα κι έπιασα τους δρόμους
δίχως να ξέρω πού πηγαίνω πια
τον σταυρό μου πάλι σήκωσα στους ώμους
κι έγινε η αγάπη σκέτη συμφορά

Μια ψυχή για σένα ξενυχτάει
μια ψυχή για σένανε πονάει
μια ψυχή που στο απόσπασμά σου
έφτασε απ’ τα χέρια τα δικά σου