Φυσούσες το φεγγάρι για να σβήσει
τις νύχτες που σε βρίσκαν μοναχό
κι αρνιόταν τ'όνειρό σου να γυρίσει
της τύχης τον αγύριστο τροχό

Φυσούσες να σκορπίσουνε οι πίκρες
απ'της καρδιάς το γκρίζο ουρανό
και έψαχνες αέρηδες αγύρτες
να σβήσουν της αγάπης τον καημό

Φυσούσες και τ'αστέρια να χαθούνε
τις νύχτες που θολώναν το μυαλό
κι αρνιόντουσαν τα μάτια της να βγούνε
στου ορίζοντα τ'απέραντο κενό

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)