Πόσα τραγούδια γράφτηκαν για το καλοκαίρι
και το δικό μου, απ’ όλα τ’ άλλα δε διαφέρει,
μα, είδα το θαύμα, του Θεού ένιωσα τ’ αγέρι,
σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό και ας μη σε ενδιαφέρει.

Πόσα τραγούδια γράφτηκαν για το καλοκαίρι
μα το δικό μου μόνο μια παρέα ξέρει,
τους το τραγούδησα σκυφτή, σ’ εκείνο το νυχτέρι
και ότι έγινε μετά, ποτέ κανείς δεν αναφέρει.

Για να σας πω πολλά, τραγούδια έχω φέρει
μα εκείνο σιώπησε και πια δεν θα υποφέρει,
μέθυσα, αγρίεψα πολύ και του ‘στησα καρτέρι
κι άψυχο το άφησα μες του πόνου τ’ άγια μέρη.

Πόσα τραγούδια γράφτηκαν για το καλοκαίρι
μα το δικό μου μόνο μια παρέα ξέρει,
τους το τραγούδησα σκυφτή, σ’ εκείνο το νυχτέρι
και ότι έγινε μετά, ποτέ κανείς δεν αναφέρει.
Και ότι έγινε μετά, ποτέ κανείς δεν αναφέρει.