Τώρα που χάθηκε η ντροπή
Κι είν’ το σκοτάδι μου βαθύ,
τώρα που βλέπω μες στα μάτια σου
ό, τι δεν είχα ξαναδεί
Τώρα που φτάσαμε ως εδώ
Νιώσε ό,τι θες και για τους δυο
Αφού το βλέπεις δεν μπορεί
Να σ’ αγαπήσω απ’ την αρχή...

Έτσι κι αλλιώς, κάποτε θα `φτανε η στιγμή
Έτσι κι αλλιώς το έργο το’χω ξαναδεί
Κι αν δεν μπορείς να νιώσεις πόσο με πονάς
Πες ό,τι θες, ακόμα κι ότι μ’ αγαπάς
Έτσι κι αλλιώς, δεν έχω τίποτα να χάσω
Έτσι κι αλλιώς, τραγούδια δε θα ξαναγράψω...

Δεν ωφελεί να είσαι εδώ
Φτάνει δε θέλω, σ’ αγαπώ,
η αναπνοή σου, η ματιά σου
μου τρυπάει το μυαλό
Φύγε και πίσω μην κοιτάς
Καρδιά μου μάθε ν’ αγαπάς
Δεν είν’ οι άνθρωποι σκιές
χαμένες μόνο είναι ψυχές...